Przejdź do zawartości

Bitwa pod Mirem (1812)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Mirem
Inwazja na Rosję
Ilustracja
Obraz Wiktora Mazurowskiego Bitwa pod Mirem
Czas

10 lipca 1812

Miejsce

Mir

Terytorium

Imperium Rosyjskie, dzisiejsza Białoruś

Wynik

zwycięstwo Rosjan

Strony konfliktu
Księstwo Warszawskie Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Aleksander Rożniecki Matwiej Płatow
Siły
3000 żołnierzy 9000 żołnierzy i 12 dział
Straty
ok. 1000 żołnierzy
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
53°27′N 26°28′E/53,450000 26,466667

Bitwa pod Miremstarcie zbrojne, które miało miejsce 10 lipca 1812 roku podczas inwazji na Rosję w pobliżu miasta Mir.

Dywizja polskiej kawalerii generała Aleksandra Rożnieckiego w sile 3000 żołnierzy maszerowała w przedniej straży francuskiego korpusu generała Latour–Maubourga (IV Korpus Jazdy Odwodowej). Gdy Rożniecki dostrzegł zbliżających się Rosjan, błędnie ocenił ich siły i postanowił zaatakować. Okazało się, że wojsko dostrzeżone przez polskiego generała to korpus generała Matwieja Płatowa liczący 9000 żołnierzy i 12 dział. Atak na liczniejszego przeciwnika przyniósł polskiej dywizji klęskę i ciężkie straty wynoszące około 1/3 stanu osobowego. Zwycięstwo odniesione przez Płatowa wstrzymało na pewien czas pochód wojsk francuskich i dało Rosjanom czas na wycofanie swych wojsk do Bobrujska.

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • Janusz Staszewski Walki kawaleryjskie pod Mirem i Romanowem 1812 r. Wydawnictwo Napoleon V, 2019
  • Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 1.